တခါက ၿမိဳ႕တက္ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္႐ွိတယ္။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ အလုပ္ေတြကိုႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ ေခၽြတာစုေဆာင္းၿပီး ႐ြာကုိျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ ေငြတစ္ထုတ္ႏွင့္ ႐ြာမွာေ႐ႊနန္းစံေတာ့မည္ ဆိုၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။
႐ြာအ၀င္လမ္းမွာ အဘိုႀကီးတစ္ဦးတာ ေမာင္းကိုကုိင္ၿပီး ေစာင့္ေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ “အဘိုး ဒီေနရာမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ” လို႔ေမးေတာ့ “မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကုိေစာင့္ေနတာပါ” ဆိုၿပီး ေမာင္းေလးကိုတစ္ခ်က္ထုလိုက္တယ္။ “ေနာက္ ၃ ရက္မွာငါေမာင္းလာတီးမယ္။ အဲဒီေန႔ ဟာ မင္းတို႔ ေသရမဲ့ဲေန႔ပဲ” ဟုေျပာကာ အဘုိးအို ေပ်ာက္သြားတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ႐ြာေရာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္က “ငါဒီေလာက္ ပင္ပန္းစြာ႐ွာထားတဲ့ ေငြေတြ ငါ ဒီလိုေသလို႔မျဖစ္ဘူး” ဆိုၿပီး မစားႏိုင္ မေသာက္ႏိုင္ ေလာဘစိတ္ ေသာကစိတ္ေတြနဲ႔ ေနာက္ ၃ ရက္ကို ေစာင့္ေနခဲ့တယ။ ၃ ရက္ျပည့္တဲ့ ေန႔မွာ အဘိုးအိုက သူ႔အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ေမာင္းလာတီး တယ္ ေမာင္းသံလည္း ၾကားေရာ သူ႔ရဲ့ အသက္ပါ ေမာင္းသံနဲ႔ အတူေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အိမ္ကို ေရာက္တာနဲ႔ ပင္ပန္းစြာ႐ွာထားတဲ့ ေငြေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႐ြာမွာ႐ွိတဲ့ လမ္း၊တံတား၊ေက်ာင္း ေတြကို လႈဳတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြနဲ႔ အရမ္းကို အလုပ္႐ႈပ္သြား႐ွာတယ္။ ရပ္႐ြာအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးေတြေဆာင္႐ြက္ေပးေတာ့ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြက အိုးစည္၊ ဗံု သံ ေတြနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒီေန႔ဟာ ၃ ရက္ ေျမာက္တဲ့ ေန႔ပါ။ အဘိုးႀကီး ေမာင္းလာတီးခ်ိန္မွာ အိုးစည္၊ ဗံု သံ ေတြနဲ႔ စည္ကားေနတာေၾကာင့္ သူ ေမာင္းသံကို မၾကားလိုက္ဘူး။ ၅ ရက္ေျမာက္တဲ့ ေန႔ မွ အဘိုးအို ေမာင္းလာမတီးပါလား ဆိုၿပီးသတိရလိုက္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သူ႐ြာမွာ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ဆက္လက္ေနထိုင္သြားတယ္။
ပံုျပင္၏ဆိုလိုရင္း
လူ႕ေလာကမွာ အတိုက္အခံ၊ အခက္အခဲ ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၾကတဲ့ အခါမွာ အဲဒီအတိုက္အခံ၊ အခက္အခေတြဲ ကို ေၾကာက္႐ႊံ႕မေနပဲ ကုိယ့္ဘ၀အတြက္ အလွည့္အေျပာင္းေလးတစ္ခု လုပ္ေပးတတ္ဖို႔ပါပဲ။
ဘ၀ဆိုတာေသတဲ့ရက္ကိုေစာင့္ေနရတာမဟုတ္ပါဘူး……
ေပ်ာ္႐ႊင္စြာေနထိုင္သြားဖို႔ပါပဲ………………………………..
ေပ်ာ္႐ႊင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ novemberpearl မွ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
ေရးသားသူ-novemberpearl(ႏို၀င္ဘာပုလဲ)
No comments:
Post a Comment